یکی ازبزرگان می گفت:حمالی رادیدم که بارسنگینی رابرپشت خودگرفته ومی رفت ودرمیان راه می گفت:الحمدالله،استغفرالله،به اوگفتم:مگرجزاین دوجمله رانمی دانی؟گفت: می دانم.قرآن نیزمی توانم بخوانم.گفتم،پس چرافقط این دوجمله رامی گویی؟گفت:برای این که درهرآن ازدوحال خالی نیستم:یانعمتی ازخدابه سوی من فرودمی آید یاگناهی ازمن به سوی آسمان بالامی رود. برای آن نعمت حمدمی گویم وبرای جبران آن گناه استغفارمی کنم،تااین که خدارحمت خودراشاملم گرداند.گفتم سبحان الله این حمال ازمن عالم تراست.